Spectrum: Federalne Ministerstwo Transportu (BMVI) postawiło sobie główny cel w ramach Narodowego Planu Rowerowego 2020: chciało zwiększyć średni udział ruchu rowerowego w całkowitym natężeniu ruchu w całym kraju z 11 procent do 15. Pod każdym względem to wymaganie nie powiodło się. Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Ludwika Maksymiliana w Monachium dostarcza obecnie interesujących informacji na temat tego, dlaczego tak się dzieje.
Odsetek ruchu rowerowego niespójny w całym kraju
Pandemia koronowa sprawiła, że coraz więcej osób przerzuciło się na jazdę na rowerze, przynajmniej tymczasowo. Widać znaczny wzrost ruchu rowerowego, zwłaszcza w większych miastach. Szczególnie w obszarach metropolitalnych, takich jak Monachium, Berlin i Hamburg, odsetek ruchu rowerowego znacznie przekracza zakładane 15 procent. W średniej ogólnopolskiej wartość ta nie jest jednak osiągana.
Pytanie, dlaczego ludzie nie wsiadają regularnie na rowery, jest tym bardziej interesujące dla planistów. The „Rad-Aktiv-Studium” Od stycznia 2018 r. LMU Monachium próbuje sklasyfikować grupę nierowerzystów. Oczekuje się, że badanie dostarczy spostrzeżeń w celu uzyskania ukierunkowanych środków w celu poprawy udziału ruchu rowerowego.
Kim są nierowerzyści i jak sobie radzą?
Zgodnie z definicją badanie LMU należą do grupy nierowerzystów wszystkie osoby, które wsiadają na rower nie częściej niż raz w miesiącu lub w ogóle nie jeżdżą. Wstępny wynik badania, które ma się zakończyć w czerwcu 2021 r., mówi o dobrych 50 proc. wszystkich Niemców. Co ciekawe, w tej grupie krystalizuje się jeden różnica między płciami out.
Więc należeć 55 procent kobiet ale dla nie-rowerów tylko 46 procent mężczyzn. Naukowcy wywnioskowali z tego, że głównym punktem wyjścia jest bezpieczeństwo podczas jazdy na rowerze. Podejrzewają, że wraz ze zwiększeniem środków bezpieczeństwa wzrośnie też odsetek kobiet wśród rowerzystów.
Klastry społeczne i relokacja jako punkty sporne
są również ważne czynniki demograficzne i otoczenie społeczne. Odsetek rowerzystów maleje wraz z wiekiem. Jednocześnie badacze zidentyfikowali tak zwane „klastry społeczne”. Osoby, które rezygnują z jazdy na rowerze na rzecz dojazdów do pracy i codziennych podróży często też mają ponadprzeciętne wielu osób odmawiających korzystania z rowerów w swoim środowisku.
Jednak najważniejszym czynnikiem, który badaczom udało się dotychczas zidentyfikować, jest zmiana miejsca zamieszkania. Ten ruch nadal ma duży wpływ na to, kto regularnie korzysta z roweru, a kto nie. Jednak to, jakie miary można wyprowadzić z badania, stanie się jasne dopiero po ocenie badania.
Schreibe einen Kommentar